1826-cı ilin yayında qacarlarla Rusiya arasında ikinci müharibə başlayan zaman keçmiş Bakı xanı Hüseynqulu rus qoşunlarına qarşı hərbi əməliyyatlarda iştirak edirdi. Onun başçılıq etdiyi 3 min nəfərlik hərbi dəstə rusların bir bölüyünü darmadağın edərək Salyan balıq vətəgələrini tutdu. Hüseynqulu xanın keçmiş Bakı xanlığının ərazisinə daxil olduğunu eşidən Bakı və ətraf kəndlərin əhalisi dərhal xanın düşərgəsinə gəlib onunla birgə olduqlarını bildirdilər. Hüseynqulu xan qurudan, şah donanması isə dənizdən Bakı qalasını mühasirəyə aldılar. [Tofiq Mustafazadə. Azərbaycan xanlıqlarının qısa tarixi. Bakı-2011]
Rus hərb tarixçisi, general-leytenant V.A.Potto kitabında bu hadisələri belə təsvir edir: “O zaman Bakıda komendant olan polkovnik Baron Rozen xəyanətdən qorxaraq, bir neçə qoca, hətta Hüseynqulu xanın dostu və sirdaşı, Rusiyaya sədaqətli olan Kazım bəyin ailəsi istisna olmaqla, qalanın bütün sakinlərini sürgün etməyi lazım bildi... Farslar bir neçə dəfə nərdivanlarla hücuma keçdilər, lakin hər dəfə dəf olundular. Qalanı açıq qüvvə ilə tutmaq üçün nəticəsiz cəhdlərdən sonra Hüseynqulu Bakını dənizdən və qurudan mühasirəyə aldı. Belə şayiələr yayılırdı ki, düşmən sakinlərin yeganə qida mənbəyi olan, şəhəri çöldən şirin su ilə təmin edən kanalı qazmağı belə düşünür. Bakıda vəziyyət çox təhlükəli idi.” [Потто В. Кавказская война. Том 3. Персидская война 1826-1828 гг. Санкт-Петербург-1887]
Lakin avqustun sonunda Bakıda mühasirədə olan rus qarnizonuna əlavə yardım gəldi. Daha sonra isə qacar qoşunları Şəmkir və Gəncə yaxınlığında ağır məğlubiyyətə uğradılar. Bu səbəblərdən Hüseynqulu xanın başçılıq etdiyi dəstə mühasirəni dayandırıb geri çəkildi. Rusların cəza tədbirlərindən ehtiyat edən bir çox bakılılar da ona qoşuldu. Beləliklə, Bakı xanlığını bərpa etmək cəhdi uğursuz oldu. [Tofiq Mustafazadə. Azərbaycan xanlıqlarının qısa tarixi. Bakı-2011]
