Toğrul Fərman oğlu Nərimanbəyov 7 avqust 1930-cu ildə Bakıda anadan olub. Onun babası, şuşalı hüquqşünas Əmirbəy Nərimanbəyov Qarabağın tanınmış bəylərindən biri olub.
Nərimanbəyov indiki Azərbaycan Dövlət Rəssamlıq Akademiyası nəzdində İncəsənət Kollecinə daxil olub. 1950-ci ildən isə o, Litva İncəsənət İnstitutunda monumental və dəzgah rəssamlığı fakültəsində təhsil alıb. Eyni vaxtda Vilnüs Konservatoriyasında klassik vokalı da öyrənməyə başlayıb. [Большая советская энциклопедия. Москва-1969]
Rəssam Səttar Bəhlulzadənin Nərimanbəyov haqqında dedikləri: “Toğrulun əsərləri bərəkətli bir süfrəni xatırladır. Bu süfrədə hər cür nemət var. Özü də bu, doğma Azərbaycan torpağının nemətləridir! Toğrulun əsərlərindən torpağımızın ətri gəlir…”. [Əsəd Quliyev. Bitməyən sənətkar ömrü: Toğrul Nərimanbəyov. 525-ci qəzet.- 2015.- 5 dekabr]
Toğrul Nərimanbəyov təkcə rəssam deyil, həmçinin opera ifaçısı da olub. Bariton səsə malik olan Toğrul klassik operalardan, xüsusilə İtaliya bəstəkarlarının əsərlərindən ariyaları ifa edirdi. [Flora Xəlilzadə. Təbiət və musiqi vurğunu. Azərbaycan.- 2010.- 7 avqust]
O, 30 yaşında Əməkdar, 33 yaşında isə Xalq rəssamı adına layiq görülüb. Rəssam “İstiqlal” və “Şərəf” ordenləri ilə təltif edilib. Nərimanbəyovun əsərləri Abdulla Şaiq adına Dövlət Kukla Teatrının, Milli Məclisin binasının və keçmiş “Moskva” mehmanxanasının foyelərində yer tutub.
2001-ci ildə Parisdəki qalereya ilə bağladığı müqaviləyə görə, o, ilin yarısını Bakıda, yarısını orada çalışır, sonra isə birdəfəlik Parisə köçür.
Toğrul Nərimanbəyov 2 iyun 2013-cü ildə Parisdə vəfat edib. O, Passi məzarlığında dəfn edilib.
