22 iyun 1941-ci ildə alman qoşunlarının SSRİ-yə hücumu başlayıb. Müharibə Azərbaycandan uzaq şimal-qərb regionlarında başlasa da, Hitler Bakını neft ehtiyatlarına görə zəbt etməyi əsas məqsədlərdən biri hesab edirdi. Hətta 20 aprel 1942-ci ildə Adolf Hitlerin ad günündə ona üzərində neft buruğu və Bakının adı təsvir olunan tort təqdim olunmuşdu. Hitlerin tapşırığı ilə alman ordusu 1942-ci il sentyabrın 25-də Bakını zəbt etməli idi. [https://azerhistory.com/?p=9328]
23 iyul 1942-ci ildə Hitler “Edelveys” adlı strateji əməliyyatın həyata keçirilməsinə dair direktiv imzalayır. Bu plana görə, Qafqazın əsas neft rayonları (Bakı, Maykop, Qroznı) işğal edilməli, ərazilərin nefti hesabına nasist ordusu yanacaqla təmin olunmalı idi. Bu məqsədlə o, Xəzər boyunca hücuma keçmək haqqında tank və aviasiya komandanlarına əmr vermişdi. [Balamirzə Məmmədli. İkinci Dünya müharibəsi illərində Bakı nefti Almaniyanın hərbi-strateji planlarında. Bakı-2021]
Lakin 1942-ci ilin avqust ayında faşist ordusu Şimali Qafqazda Terek çayının sahillərinə çıxsa da, güclü müqavimətlə üzləşib irəliləyə bilmədi. Buna baxmayaraq, 24 sentyabr 1942-ci ildə Azərbaycanda hərbi vəziyyət elan edildi. Düşmən 1942-ci ildə 71, 1943-cü ildə isə 3 dəfə Bakı səmasına daxil olmağa cəhd göstərdi, lakin təyyarəçilərin və zenitçilərin sayəsində faşistlərin 96 təyyarəsi məhv edildi. [http://ensiklopediya.gov.az/az/terms/20212/cild/12]
1941-ci ildə Bakıda müdafiə əhəmiyyətli hidrogen qurğusu, “Katyuşa” reaktiv artilleriya döyüş maşını, “Şpaqin” pulemyotu, YAK-3 qırıcı təyyarəsi, 1942-ci ildə 130 növ silah, silah hissələri, döyüş sursatı istehsal olunurdu. O zamanlar sovet ordusunun yanacağa olan tələbatının 70%-ni Bakı nefti ödəyirdi. Bakının neft müəssisələrində istehsal olunan 22 milyon tondan çox benzin, sürtkü yağları və digər neft məhsulları cəbhəyə göndərildi ki, bu da döyüş təyyarələri üçün istifadə olunan benzinin 85-90%-ni təşkil edirdi. Bakıda 70-dən çox hərbi hospital təşkil olunmuşdu və burada müalicə olunan 441 min nəfər döyüşçüdən 70%-dən çoxu yenidən cəbhəyə qayıtmışdı.
İkinci Dünya müharibəsində Azərbaycanın xidmətlərini yüksək qiymətləndirən, SSRİ neft və qaz sənayesinə başçılıq etmiş N.Baybakov demişdir: “Faşizm üzərində qələbə üçün Azərbaycanın etdiklərini, bəlkə də, heç bir respublika etməmişdir”. O, hesab edirdi ki, Bakı “Qəhrəman şəhər” adına layiq idi. Lakin o vaxtkı SSRİ rəhbərliyi bu addımı atmadı. [Azər Nuriyev. Bakı – Qəhrəman şəhər. Kaspi. -2010. – 6 may. – S.4.]